روزمرگی های یه جوجه پزشک

مرا هزار امید است و هر هزار تویی

روزمرگی های یه جوجه پزشک

مرا هزار امید است و هر هزار تویی

شب نوشت

شنبه, ۱۶ آبان ۱۳۹۴، ۰۹:۳۱ ب.ظ
دوروزی میشه که موهام شونه به خودشون ندیدن:دی
خب چیکار کنم.حوصلشو ندارم،حسش نیس.اصلن به چه انگیزه ای؟هوم؟واسه کی خوشگل کنم:(
همینجوری جمع میکنم بالای سرم واسه خودش میمونه! آینه هم نداریم که بشینم جلوش واسه خودم دلبری کنم.والااا

فردا امتحان تغذیه دارم.و خیلی عجیبه که دارم میخونم:دی
میخونمااااا اونم نه الکی جدیه جدی..ولی چه کنم که یادم نمیمونه:(

نیم ساعته نیت کردم چایی بخورم هنوز همت نکردم دست ببرم سمت فلاسک!

این فاطی خانومم بیکااااار هی داره بالای گوشیم پی اماش میاد.خونه خوش میگذره؟؟:)))


  • ماهی گلی